Lech Walicki

„Czym dla mnie jest teatr? To raczej ja jestem dla teatru! Zawsze czułem się w nim potrzebny i na miejscu. Cieszy mnie każda możliwość współtworzenia dobrych i szczerych spektakli – i to we wszystkich tego tworzenia aspektach: od wbijania gwoździ, po pisanie adaptacji i reżyserię. Ale najbardziej – jako aktor, odbywając jedną z tych podróży do światów równoległych. Lubię się w nich zgubić i zapomnieć, a to warte jest wielu wyrzeczeń…

Spektakle z moim udziałem najbliższe mojemu sercu? W Teatrze Groteska to: Mistrz i Małgorzata, Porwanie Baltazara Gąbki – czyli Smok & Roll, Homage à Chagall, Kandyd czyli optymizm, Brzydkie Kaczątko, Kto pocieszy Pechowego Nosorożca, Okna i najmłodszy –  Męczeństwo i śmierć Marata. Plus te, które tylko wyreżyserowałem: Szpak Fryderyk, czyli bajka o Szczurach, Trzy Świnki, Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych), Wścibscy.

 -----

Absolwent Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku (dyplom w 2008 roku). Od tego czasu związany z krakowską sceną teatralną jako założyciel, reżyser i aktor Teatru Bez Rzędów oraz jako aktor i reżyser Teatru Groteska.

Autor licznych adaptacji scenicznych. W jego dorobku reżyserskim znajdują się zarówno spektakle familijne, reżyserowane w Teatrze Groteska, m.in. Porwanie Baltazara Gąbki, czyli Smok&Roll (2010), Trzy Świnki (2015), Balonem przez Afrykę (Teatr Bez Rzędów, 2015), Szpak Fryderyk, czyli bajka o Szczurach (2017), Kto pocieszy Pechowego Nosorożca? (2018), Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych) (2020), Karuzela Wierszy (2022), Wścibscy (2022), Bajka posklejana archiwisty Jana (2024), jak i spektakle dla dorosłych, realizowane Grotesce, jak Zagraj to jeszcze raz… – sam! (2009) Okna (2023) oraz w Teatrze Bez Rzędów: Ostatnia Niedziela (2008), Lisia Intryga (2009), Przez Mgłę, czyli mimowolne studium wolności (2011), Manekin w Krakowie (2012), Gambit Królewski (2012), Kontynenty (2013), Umarł Król, niech żyje knur, czyli pacynkowa orgia liryczna (2014), Retro Porno Bajka (2017), Zabawa na pełnym Mrożku (2018), Królestwo (2020), Nasz mąż nie żyje (2022) oraz Bóg Mordu (2025). 

Wokalista zespołu Chmury, współorganizator plenerowego festiwalu muzycznego GRASZ BÓR Festiwal. Zajmuje się także pracą w dubbingu.

Aktualnie w obsadzie spektakli: