„Teatr jest naturalny dla mojej natury. Wybrałam aktorstwo teatru lalek. Co to dla mnie znaczy? To uprawianie wąskiej trudnej i wymagającej specjalizacji. Ożywianie lalek, form, granie w masce, poza głębokim symbolicznym i demiurgicznym znaczeniem, to niszowa umiejętność. Nie wiem, czy uprawianie jakiegoś innego zawodu rozwijałoby mnie tak, jak aktorstwo. Teatr, to też sposób obserwacji świata, sposób bycia, myślenia, a nawet ubierania. Ważne! – w życiu nie gram. Bardzo lubię moment, gdy po spektaklu znowu staję się zwykła. Wychodzę z teatru bez makijażu i kostiumu, i tak niewidzialna mogę usłyszeć rozmowy widzów, ich wrażenia – bez cenzury”.

-----

Absolwentka kierunku aktorstwa teatru lalek na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Filia w Białymstoku (dawniej Wydział Sztuki Lalkarskiej, rocznik 1997).

Jej dorobek teatralny obejmuje ponad czterdzieści ról, w tym główne, drugoplanowe oraz epizodyczne, zarówno w planie żywym, jak i w różnych technikach lalkowych oraz z użyciem masek. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatru za projekt „Nieudany krewniak” (2012). W 2016 roku została nominowana do nagrody teatralnej „Złota Maska” w kategorii najpopularniejsza aktorka, przyznawanej przez krakowski oddział ZASP oraz Dziennik Polski

Prowadzi warsztaty teatralne oparte na autorskiej metodzie, łączącej zadania aktorskie z elementami choreoterapii. W latach 2006–2016 współpracowała ze Studiem Teatralnym „Stare Miasto”. Uczestniczyła również w rezydencji artystycznej w Teatrze Miniatura w Gdańsku, gdzie wraz z kolektywem FAJNI LUDZIE badała koncepcję spektaklu dla dzieci w wieku 3–6 lat, uwzględniając obecność na widowni dzieci niesłyszących (wrzesień 2024).

W Teatrze Groteska, gdzie pracuje od 1997 roku, stworzyła wiele niezapomnianych ról, m.in. w spektaklach: Mały pingwin Pik-Pok, reż. Bartłomiej Wyszomirski (1997), Księga Rajskich Przygód, reż. Katarzyna Deszcz (1999), Wesele Figara, reż. Włodzimierz Nurkowski (2007), Amelka, Bóbr i Król na dachu, reż. Konrad Dworakowski (2008), Antygona, reż. Bogdan Ciosek (2008), Hommage à Chagall, reż. Adolf Weltschek (2009).

Zainteresowana sztuką ludową, naiwną oraz outsider art.

Aktualnie w obsadzie spektakli:

· Balladyna, reż. Bogdan Ciosek (2005);

· Bajka o Szewczyku, reż. Krzysztof Falkowski (2006);

· Tańcowały dwa Michały, reż. Włodzimierz Jasiński (2014);

· Nie płacz, Koziołku, reż. Grzegorz Kwieciński (2016)

· Przygody Tomka Sawyera, reż. Jerzy Jan Połoński (2016);

· Kto pocieszy pechowego Nosorożca?, reż. Lech Walicki (2018);

· Dzikie łabędzie, reż. Jerzy Bielunas (2020);

· Niebieski ptak, reż. Ulija Bilińska (2024);

· Gdzie gubią się zdania, reż. Karolina Przystupa (2024).