Włodzimierz Jasiński

„Dwa teatry wypełniają moją zawodową drogę życia. W 1969 roku wpadłem na chwilę do Teatru STU – „chwilo, trwaj, jesteś piękna!” – i w tej Rodzinie gram i trwam. W 1992 roku reżyserowałem swoją wersję Pinokia w Teatrze Groteska i od tamtej pory rano gram w Grotesce, a wieczorem w STU. To wspaniałe rozpoczynać dzień od spotkania z dziećmi, pośród ich gwaru, wśród radosnych emocji. To wzruszające, gdy na widowni siedzi moja żona z naszymi synami, a teraz już z naszymi wnukami. To wszystko ma sens!

Aktorstwo? Cóż, to ciągłe poznawanie siebie i własnej ekspresji, świadomość działania dobra i działania zła, dystansu do roli, do siebie. Taki jest bohater, którego gram, a jaki ja jestem? Do czego dąży on, a do czego ja? Jaki ma charakter itd.? A może to nasza wspólna droga? Dlaczego nie? I jeszcze wiele pytań, na które musi odpowiedzieć moje ciało i ja…”

-------

Urodzony w 1945 roku w Grodzisku. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1972). Dyplom aktora dramatu uzyskał w 1980 roku, zdając egzamin eksternistyczny. W latach 1969–1992 był etatowym aktorem Teatru STU, gdzie stworzył szereg znaczących ról w najgłośniejszych spektaklach tej sceny, m.in. w: Spadaniu (1970), Senniku polskim (1971), Exodusie (1974), Pacjentach (1976), Ubu (1981), Donkichoterii (1980) oraz w musicalu Szalona lokomotywa (1977), z udziałem Marka Grechuty i Maryli Rodowicz, z muzyką Jana Kantego Pawluśkiewicza w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego. W ostatnich latach występował na scenie Teatru STU m.in. w przedstawieniach: Zemsta (2004), Hamlet (2012), Rewizor (2016) oraz Mały Książę (2015). Prowadził również zajęcia dydaktyczne w Studiu Aktorskim Teatru STU. Jest autorem librett do musicali Pan Twardowski (2001) i Raj (2000), wystawianych w Teatrze STU w Krakowie, Teatrze Komedia w Warszawie oraz Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie.

Od 1992 roku związany etatowo z Teatrem Groteska, gdzie reżyseruje spektakle dla dzieci oraz aktywnie występuje jako aktor. Wśród ważniejszych przedstawień z jego udziałem znajdują się: 80 dni dookoła światów (reż. Jan Polewka, 1997), Księżniczka z Archipelagu (reż. Adolf Weltschek, 2002), Pinokio (reż. Włodzimierz Nurkowski, 2004), Antygona (reż. Bogdan Ciosek, 2008). Jest także reżyserem spektaklu Tańcowały dwa Michały (2014).

Laureat wielu nagród i odznaczeń, w tym: Orderu Odrodzenia Polski (2005), Odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2014) oraz Brązowego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2021).

W 1989 roku opublikował tomik poezji Pozowanie do portretu.

Aktualnie w obsadzie spektakli:

Balladyna, reż. Bogdan Ciosek (2005);

Ania z Zielonego Wzgórza, reż. Adolf Weltschek (2015);

Dwanaście prac Heraklesa, reż. Elżbieta Depta (2018);

Ronja, córka zbójnika, reż. Daniel Arbaczewski (2019);

Kapelusz za sto tysięcy, reż. Adolf Weltschek (2021).