Franciszek Muła

„W którym teatrze mógłbym zagrać tak wiele różnorodnych postaci, jak między innymi:

Iwan Bezdomny, Don Kichote, Passepartout, Wielkomilud, Baltazar Gąbka, Zganarel, Skierka, Kostryn, Pan Huczek, Majster Wisienka, Bojar, Astronom Turecki, Sułtan, kilku różnych królów, profesorów, doktor, filozof, minister, generał, Potwór Orko, Tata Muminka ×2, niedźwiedź, lis, żaba, motyl, indyk, gąska, łabędź, kilku narratorów, Wdowa, Wiedźma, Hermenegilda Kociubińska, a także Antonio i Don Curzio w Weselu Figara – Mozarta ŚPIEW?!

Tylko w GROTESCE!

D Z I Ę K U J Ę!”

-------

W 1969 roku ukończył Studio Aktorskie Teatru STU, a w 1980 zdał egzamin eksternistyczny. Zadebiutował w 1969 roku na scenie Teatru STU w spektaklu Pożądanie schwytane za ogon Pabla Picassa w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego.

W swojej karierze współpracował z wieloma teatrami, m.in. Teatrem STU, Teatrem KTO, Teatrem Barakah, Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz Teatrem im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.

Od 1993 roku związany z Teatrem Groteska.

Uczestniczył w licznych festiwalach krajowych i międzynarodowych. Występował ze spektaklami Teatru Groteska, m.in. na Festiwalu Stregagatto w Rzymie (1995), festiwalu w Hui (Belgia), Festiwalu Talia w Tarnowie, a także podczas gościnnych występów w Warszawie, Opolu, Poznaniu, Gliwicach, Kielcach, Chorzowie, Krośnie, Jaśle, Nowym Sączu, Rzeszowie, Przemyślu, Wadowicach i Toruniu.

Wśród najważniejszych ról teatralnych Franciszka Muły znajdują się m.in. kreacje w spektaklach Teatru STU: Spadanie (1970), Sennik polski (1971), Exodus – poemat obrzędowy (1974), Pacjenci wg Mistrza i Małgorzaty (1976), Donkichoteria (1980), Tajna misja (1980), Ubu król (1981), Noc Tysiączna Druga (1986), Grand Hotel (1981), Hamlet (2000), Zemsta (2004), Mały Książę (2015), Rewizor (2016); w Teatrze KTO: Arcadia (2022), Uczycie nas, jak suknie się podnosi (2023), Bal (2024); w Teatrze im. Juliusza Słowackiego: Dzika kaczka (1991); w Teatrze Witkacego: Kafka (1998); w Teatrze Barakah: Klinika dobrej śmierci (2008), Martwe wesele (2012), Królowa wanny (2013).

W Teatrze Groteska zagrał w takich spektaklach jak: Miromagia (1993), Pilot i Książę (1994), Baśnie japońskie (1994), Wyspa piratów (1996), W 80 dni naokoło światów (1997), Księga rajskich przygód (1999), Pani Wdzięczny Strumyk (2002), Koniec świata (2003), Pinokio (2004), Balladyna (2005), Opowieści z Księgi Dżungli (2006), Wesele Figara (2007), Legenda (2007), Amelka, Bóbr i Król na dachu (2008), Don Kichote (2009).

Współpracował z wieloma reżyserami, wśród których znaleźli się m.in.: Krzysztof Jasiński, Bogdan Ciosek, Włodzimierz Nurkowski, Julia Wernio, Andrzej Dziuk, Paweł Aigner, Katarzyna Deszcz, Ziuta Zającówna, Paweł Szumiec, Waldemar Wolański, Konrad Dworakowski, Wiesław Hołdys, Jan Polewka, Adolf Weltschek, Marzena Tokarska, Beata Pejcz, Piotr Sitko, Olga Stokłosa, Leszek Czarnota, Krzysztof Falkowski, Grzegorz Kwieciński, Arkadiusz Klucznik, Lech Walicki, Ireneusz Maciejewski, Bogdan Rudnicki, Michał Nowicki, Noa Ain, Irena Jun, Jerzy Zoń, Jan Pyjor, Józef Opalski, Sandro Mrewreszwili, Tone Tjemsland, Giovanny Castellanos Cabarique oraz Giovanni Pampiglione.

Laureat licznych nagród indywidualnych, m.in. za role w spektaklach Sennik polski, Legenda, Balladyna i Czary Dary, a także nagród zespołowych. Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), Medalem Polonia Minor (2016), Złotym Krzyżem Zasługi (1984), Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984), odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1975), Srebrną Odznaką za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa (1978), odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2014) oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2024).

Aktualnie w obsadzie spektakli:

- Kandyd czyli Optymizm, reż. Paweł Aigner (2004);

- Brzydkie kaczątko, reż. Beata Pejcz (2007);

- Mistrz i Małgorzata, reż. Waldemar Wolański (2008).